Coördinator Radicale ver­nieuwing GGzE over begeleiden makers ‘100 dagen in je hoofd’

GGzE, deelnemer Radicale vernieuwing langdurige ggz, is het toneel waarop de VPRO-serie ‘100 dagen in je hoofd’ zich afspeelt. Donderdag 20.57 uur op NPO3 kun je in de laatste aflevering 2 bijzondere ggz-stagairs volgen.

GGzE heeft met de VPRO een bijzondere serie gemaakt waarin het leven van cliënten en het werk van zorgprofessionals authentiek in beeld gebracht wordt.

100 dagen begeleiden

Annemiek de Wit, manager bij GGzE en voor de organisatie coördinator in de beweging Radicale vernieuwing langdurige ggz, komt in de serie regelmatig in beeld. Ze is te zien in de begeleidingsgesprekken die ze voert met de makers van de serie, Tim den Besten en Nicolaas Veul – die 100 dagen als stagiair bij GGzE werken. “Echt contact maken, daar open je een wereld mee,” vertelt ze.

Hoe Annemiek de Wit het 100 dagen begeleiden heeft ervaren, is te lezen in dit NPO3-interview. “De onbevangenheid van een kijker, die brachten zij met zich mee. Ook door allebei hardop te zeggen dat ze vooroordelen hadden. Ze hebben het zo laagdrempeliger gemaakt en dichter bij de kijker gebracht.”

Serie verandert blik televisiemakers

“Is dat ook wat jullie willen bereiken met de serie: empathie voor wie niet in de maatschappij kan meedraaien?

Nicolaas Veul: ‘Ja, in die zin dat je in deze serie echt de mens achter het ziektebeeld leert kennen. Hoe werkt het in een schizofreen hoofd? Hoe leef je dan? Je leert zo iemand van zo veel kanten kennen, en daardoor wordt iets waar we liever van wegkijken heel menselijk. Ik hoop dat kijkers na deze serie minder snel iemand afschrijven, zo van: o, dat is een gek. Want zo simpel is het gewoon niet.’

Tim den Besten: ‘Ik merk nu al dat mijn blik is veranderd. In mijn buurt loopt bijvoorbeeld vaak een vrouw rond die de hele dag in zichzelf praat. Vroeger liep ik met een grote boog om haar heen, nu zeg ik eigenlijk altijd wel even “hoi”, of ik maak een praatje.’

‘Daardoor wordt iets waar we liever van wegkijken heel menselijk’

Nicolaas Veul: ‘Mensen zijn er in zo veel soorten en maten. En we vinden het eng om mensen met een psychische ziekte in de buurt te hebben. Volgens mij omdat ze een soort spiegel voor ons zijn: ze confronteren ons met onze eigen afwijkende kanten. Als we daar doorheen kunnen kijken, is dat heel veel winst. Ik denk dat je dan ook jezelf beter gaat accepteren in al je kleuren en vormen.’” Meer informatie.