Begin 2017 startte LOC Waardevolle zorg de landelijke beweging Radicale vernieuwing verpleeghuiszorg. Om de droom waar te maken dat de zorg steeds om mensen en relaties draait en niet om regels, protocollen en gewoonten. Dit leidde tot dusdanig enthousiasme dat ook in het zorgonderwijs, de jeugdzorg en langdurige geestelijke gezondheidszorg nu vernieuwingsbewegingen opgestart worden. Elk met een heel eigen karakter en dynamiek.

In 23 zorgorganisaties verspreid over het land wordt op dit moment gewerkt aan radicale vernieuwing van de verpleeghuiszorg. En ook al is de beweging in de ggz nog maar net van start, daar doen ook al acht zorgorganisaties mee. Om alle vernieuwingsbewegingen in goede banen te leiden en onderlinge kruisbestuiving
mogelijk te maken is het LOC-ondersteuningsteam uitgebreid tot acht mensen. Carlijn van Aalst gaat met
Marie-Antoinette Bäckes de vernieuwing in de verpleeghuiszorg en langdurige ggz coördineren. Aukje Lausberg en Ruth Irik vervullen de secretarisrol. Carlijn is een nieuw gezicht binnen LOC en stelt zich hierbij voor.

“Met nieuwsgierigheid en respect luister ik naar wensen en verbind die aan mogelijkheden.”

Carlijn van Aalst (41), woont in Amsterdam met haar vriend en twee kinderen van zes en acht jaar oud. Carlijn studeerde biomedische wetenschappen: “Toen was ik al bezig met de vraag: waarom doen we dit onderzoek? Is dit echt wat er gevraagd wordt vanuit onze samenleving? Mijn afstuderen richtte zich op deze vraag. In Vietnam heb ik gewerkt aan het verbinden van werkelijke vraagstukken in de gezondheidszorg met de onderzoeksagenda van de universiteit daar. Onderzoek en de vragen vanuit de praktijk; twee werelden die nog voor een te groot deel gescheiden waren.”

Verbinden op basis van werkelijke vraag
“Bij ZonMw werkte ik als programmamanager van het Nationaal Programma Ouderenzorg en de start van Langdurige Zorg en Ondersteuning. Ook hier waren mijn drijfveer en passie om de werkelijke vraag en wensen van ouderen en cliënten centraal te stellen, naast de wensen vanuit organisaties en het onderzoeksperspectief. Daar heb ik ook gezien hoe hardnekkig mensen in ‘het systeem’ praten over mensen enkel vanuit de benodigde medische zorg, de diagnose of financieringstitel. Terwijl een persoonlijk verhaal, een wens of iemands levenssituatie bijna nooit ter sprake kwam. Het gaat om veel meer dan medische zorg. “Naast mijn werk als coördinator ben ik nu coördinator voor de Raad van Ouderen. Ik doe dat graag vanuit een ondersteunende, verbindende rol. Met nieuwsgierigheid en respect luister ik naar wensen en verbindt die aan mogelijkheden. Ik denk dat we die mogelijkheden in de samenwerking binnen de vernieuwingsnetwerken zeker kunnen bieden. Daar heb ik enorm veel zin in!”