Op 21 april organiseerde de Stadskliniek Almelo (Dimence) alweer de 3^e Breaklunch [‘kampvuurgesprek‘ in het kader van radicale vernieuwing, red.]. Bij de Breaklunch waren 14 mensen aanwezig vanuit verschillende organisaties en rollen (vrijwilligerscentrale Almelo voor Elkaar, gemeente, Phrenos, 2 clienten, clientenraad, RIBW Overijssel, Mens tot Mens (zelfregiecentrum), FACT en Stadskliniek. Net zoals bij de vorige bijeenkomsten vond dit plaats in een positieve, informele sfeer waarbij onderling lijntjes werden gelegd en iedereen zijn of haar ervaring en inzicht deelde.

Het informele informatie uitwisselen over het aanbod werkt goed. Het werkt blikverruimend en draagt eraan bij dat de mogelijkheden om elkaar te vinden en te benutten groter worden. Het is daarnaast positief dat er cliënten en ervaringsdeskundigen aanwezig zijn die ruimte krijgen om hun perspectief te delen. Hierdoor wordt zowel informatie en kennis gedeeld op micro, meso en macro niveau en vanuit verschillende perspectieven.

Tijdens de vorige breaklunch in november spraken we met elkaar over het thema sociaal domein, wat is de sociale kaart, hoe kunnen we elkaar benutten en sluiten we goed aan bij iedere unieke individuele client. Tijdens de bijeenkomst op 21 april gingen we hierop verder, maatschappelijke participatie, hoe doe je dat. 

Dit werkt soms beter dan ‘het traditionele pilletje’

Naast een korte presentatie over GGZ in de Wijk  is er een en ander gedeeld over de pilot Welzijn op Recept. Huisartsen en andere zorgverleners in de eerste lijn zien veel mensen met psychosociale klachten op hun spreekuur. Vaak kan voor deze klachten geen medische oorzaak worden gevonden. Welzijn op Recept is een eenvoudig concept waarbij er een doorverwijzing is vanuit de eerstelijnszorg naar een welzijnscoach, dit werkt soms beter dan ‘het traditionele pilletje’. Landelijk onderzoek laat zien dat patiënten die een doorverwijzing hebben gekregen aangeven dat dit “recept” hun kwaliteit van leven verhoogt en hun gezondheid verbetert. Huisartsen geven aan dat het de druk op het spreekuur vermindert. Minder psychosociale klachten en minder onnodig zorgverbruik. Win-win…Lees hier meer: https://welzijnoprecept.nl/.

In Almelo loopt nu een pilot in de wijk de Windmolenbroek. Een en ander is in de startfase maar de eerste resultaten lijken positief. Aanwezigen erkennen dat achter psychische problematiek veel sociale problemen schuilgaan. De toeleiding verloopt in Almelo via vrijwilligers, zij leggen een huisbezoek af en nemen mensen bij de hand naar aanbod dat aansluit.

Wat wil iemand bijdragen?

Ter aanvulling is als mooi voorbeeld ook ‘Waar is Wally’ in Deventer genoemd, de aandacht voor schulden (de schuldspecialist) is ook belangrijk daar er vaak financiële problemen spelen. Ook is aangegeven dat wederkerigheid van belang is. Dat je dus niet alleen bemiddelt naar een activiteit maar óók vraagt aan de persoon waar hij of zij zelf goed in is en wat hij of zij zelf zou willen of kunnen bijdragen. Daarnaast popte de vraag op wat je “moet” vertellen over je verleden als je vrijwilligerswerk gaat doen. Wordt hier in de intake naar gevraagd? En zo ja is dat goed of niet goed? Hier is geen standaard antwoord op: “Vertel wat je wilt vertellen.” En in sommige situaties kan het wel relevant zijn om echt iets te zoeken wat past bij de persoon die je voor je hebt, dat iemand iets over zijn of haar gevoeligheid deelt. 

Aandachtspunten

Vervolgens kwam Stap in de Wijk (RIBW Overijssel) aan de orde. Uitgelegd is wat dit is, wat ze doen en hoe dit loopt. Onderdelen zijn o.a. academie van zelfstandigheid (waarbij men kan leren wat men nodig heeft om zelfstandig te gaan wonen), Doe mee groepen (waarbij mensen samen dingen doen en leren van elkaar). Eigen regie wordt gestimuleerd, de coach is op de achtergrond aanwezig. Men werkt samen met van Mens tot Mens en er zijn ook interne werkcoaches. Men gaat ook aan de slag met de herstelgerichte intake, en zoekt naar hoe dit samen met andere organisaties op te pakken. Vraag aan mensen is ook om een naaste mee te nemen naar de intake. Opmerking die gemaakt werd is dat sommige mensen “niemand” hebben. Wat doet het als je hen vraagt iemand mee te nemen naar de intake? Dit kan heel pijnlijk zijn aldus aanwezige client. Hoe help je iemand netwerk opbouwen? Wat moet je doen om vrienden te maken? Hierbij mist soms concrete hulp en handvatten. Aandachtspunten zijn verder: “er mogen zijn zonder verwachtingen”, “ruimte om mee te gaan met een client als deze een eerste stap zet”, “luisteren” en “zingeving”. Al met al gaat het om een stap te zetten in de samenleving. Meedoen is belangrijk, soms is exclusie nodig om inclusie te bereiken.